Ademruimte in plaats van een burn-out

Het verhaal van Marit, verloskundige

Een opeenstapeling van gebeurtenissen

Als verloskundige in een maatschap had Marit (32) naar eigen zeggen het mooiste werk van de wereld. Ondanks de hoge werkdruk en de vele nachtdiensten zat haar iets dwars dat niet zozeer met haar baan te maken had: “Het was een opeenstapeling van gebeurtenissen in mijn privé-leven die ervoor zorgden dat ik ‘overliep’. Dat ontdekte ik pas toen ik op een dag zomaar de straat overstak en bijna door een auto werd geschept. Dat was voor mij echt een eyeopener. Ik had het al maanden druk met mijn werk, jonge kinderen, een verhuizing én een ernstig ziek familielid.” Marit kon het emotioneel niet meer bolwerken en wist dat ze op deze manier in een verantwoordelijke functie als verloskundige niet kunt functioneren. Ze had een arbeidsongeschiktheidsverzekering maar twijfelde of ze Interpolis in zou schakelen. “Ik was immers niet ziek.”
Er werd van alles in het werk gesteld om te voorkomen dat ik er op termijn langdurig met een burn-out uit zou liggen.

Een luisterend oor

Toch waagde ze er een telefoontje aan en dat bleek een gouden greep. “Bij Interpolis boden ze een luisterend oor, hadden ze begrip voor me én was er de overtuiging dat mijn situatie wel degelijk om actie vroeg. Er werd van alles in het werk gesteld om te voorkomen dat ik er op termijn langdurig met een burn-out uit zou liggen.” Interpolis zorgde direct voor een tijdelijke uitkering, waardoor Marit een waarneemster in kon huren. Zij en de leden van de maatschap namen ongeveer de helft van haar werk over.

Professionele begeleiding

Vanuit Interpolis werd Marit begeleid door een arbeidsdeskundige. “Het eerste gesprek was confronterend, want ineens was er iemand die zei: ‘Inderdaad, jij kunt in deze situatie niet fulltime werken. Jij gaat een stap terug doen en wij gaan je begeleiden bij het weer rustig aan opbouwen." Dat was emotioneel, maar tegelijkertijd ook een enorme opluchting.”

Tijdens de gesprekken met haar arbeidsdeskundige kreeg ze adviezen en opdrachten mee. “Het was allemaal erg persoonlijk, maar ook heel simpel en ontzettend waardevol voor me.” Marit leerde ook om energievretende gebeurtenissen om te buigen in iets wat energie oplevert. Zo leek het vertrek van haar schoonmaker een tegenvaller, maar haar arbeidsdeskundige benadrukte het geld dat Marit bespaarde. “Daar kon ik nu een keertje van uit eten of met mijn kinderen naar de dierentuin gaan. Van zulke dingen ‘voor mijzelf’ krijg ik inderdaad energie.”
Door een beetje ademruimte kreeg ik de grip op mijn leven terug.

Steviger in mijn schoenen

Dankzij de begeleiding vanuit Interpolis kon Marit na een half jaar weer fulltime aan het werk. “Heel erg fijn, want ik wíl werken. Ik neem nu trouwens wel makkelijker dan voorheen een dag vrij. Ik sta steviger in mijn schoenen en kan heftige gebeurtenissen beter aan. Ik durf te stellen dat ik zonder de hulp van Interpolis nu echt met een burn-out thuis zou zitten.”