Een reeks ingrijpende gebeurtenissen legde het leven van Kees Nieuwstraten volledig lam.

Het zal je maar gebeuren: Kees Nieuwstraten raakte door een hersen- en hartinfarct 100% arbeidsongeschikt en was het vertrouwen in zijn lichaam kwijt. Ziekte en verlies in zijn nabije omgeving zorgden voor nóg meer mentale klappen. Je zou er bijna van bij de pakken neer gaan zitten. Maar Kees ziet weer een toekomst, mede dankzij BoFit – een dienst van de Interpolis AOV – waardoor zijn herstel in een opwaartse spiraal terecht kwam.

Kees Nieuwstraten (61) kreeg 3½ jaar geleden een herseninfarct. In 1e instantie ervaarde hij lichamelijke uitval, maar de klachten verergerden. Hij werd overgevoelig voor licht, geluid en drukte. Alle dagelijkse prikkels werden hem te veel. Hij heeft op z'n minst 15 uur slaap nodig als hij een beetje wil functioneren. 'In je hoofd wil je wel, maar je lichaam weigert. Dat is heel moeilijk te accepteren', vertelt Kees.

Het revalidatieproces na zijn ziekte helpt hem er lichamelijk stap voor stap bovenop te komen. Maar mentaal worstelt hij steeds meer met de situatie. Ingrijpende gebeurtenissen in zijn privéleven maken het voor Nieuwstraten alleen maar moeilijker: 'Ik was als een bokser die in de ring klappen krijgt, en niet weet welke kant hij uit moet', zegt hij. 'Het licht ging uit.' Kees Nieuwstraten heeft zijn eigen praktijk als fysiotherapeut en wordt genoodzaakt daar afstand van te doen. 'Als je de bodem van de put hebt geraakt kun je eigenlijk maar 1 ding doen: terug naar de basis.'

'Omdat ik zelf fysiotherapeut ben, kende ik de hele riedel van het revalidatieproces waar ik in zou belanden', zegt Kees. Hij weet wat het doet voor je fysieke herstel. 'Maar voor het mentale stuk, de acceptatie van je situatie, is er minder aandacht. Mijn claimbehandelaar bij Interpolis vroeg waar ik behoefte aan had. Mijn antwoord was: met iemand praten, maar liever geen psycholoog. Toen werd mij BoFit aangeraden.' BoFit is een traject voor burn-out en stressbegeleiding. Wat vaak over het hoofd wordt gezien, is dat ingrijpende gezondheids[[-]problemen en privé-gebeurtenissen óók kunnen leiden tot een burn-out. Voor Kees bleek het de perfecte aanvulling op zijn revalidatieproces. 'De intake voor BoFit deden we wandelend. Al vrij snel merkte ik dat ik me vrijer voelde en dat er een andere gedachtegang in gang was gezet. De coach gaf daar ook alle ruimte voor en luisterde goed.'

Met de BoFit-coach deed Kees bepaalde oefeningen om zich een andere zienswijze aan te leren. Het lijken simpele oefeningen, maar hebben veel impact. Er was een specifieke oefening die bij Kees een eureka-moment teweegbracht: 'De coach tekende een bus in het zand en vroeg: 'Waar ga je zitten?' Ik antwoordde: 'Achter het stuur.' Waarop de coach vroeg waarom. Ik antwoorde: 'Omdat ik dan bepaal waar we heen gaan. Ik heb de controle, de regie.' En daar zat de crux. Door achter in de bus te zitten kun je in alle rust observeren; de weg naar de eindbestemming, het landschap, de medepassagiers. Zo had ik het voorheen niet bekeken.'

Met kleine stappen boekt Kees steeds meer vooruitgang. Een mooie stap is dat hij na 3 jaar weer kon hockeyen. Een overwinning. Zelfs toen hij tijdens een hockeywedstrijd zijn achillespees scheurde, kon Kees makkelijker de situatie accepteren. 'Ik kon er zelfs een beetje om lachen. Ach ja, dit kon er ook wel weer bij.'

BoFit hanteert een psycho-holistische benadering; het is een laagdrempelige methode met buitensessies om zowel fysiek als mentaal en emotioneel te herstellen. Kees: 'Ik kan me voorstellen dat het niet voor iedereen geschikt is, maar het buiten en in beweging zijn zet een onbewuste stroom op gang. In het begin was ik sceptisch, maar de interactieve oefeningen hebben mij enorm veel inzichten gegeven om signalen te kunnen herkennen, erkennen, eraan te wennen en ernaar te handelen. Dit traject heeft mijn leven mooier en lichter gemaakt. Mijn dochter zei: 'Pap, je bekijkt alles weer met een roze in plaats van een grijze rand'.'