De biecht: iets met een zwembad op het dak en natte sokken
Bij Interpolis helpen we dagelijks schades te beperken en voorkomen. Toch gaat ook bij onszelf weleens iets mis… Vandaag de biecht van collega Rosan over haar schade die ze had kunnen voorkomen.
21-10-2020
2 minuten
In het voorjaar van 2014 kocht ik mijn eerste huis
Een ruime instapklare middenwoning gelegen aan een gezellig plein in Tilburg. Dolgelukkig was ik. Na wat stuc- en schilderwerk en het leggen van een nieuwe houten vloer was mijn paleisje klaar voor gebruik. Het was zover: ik kon mijn intrede doen.
De vorige eigenaar had een ruime aanbouw geplaatst met twee lichtkoepels in het dak. Deze heerlijk lichte ruimte was direct mijn favoriete plek in huis. De daaraan grenzende tuin was op een stukje kunstgras na volledig betegeld. Wel wat saai, maar op dat moment perfect voor mijn niet zo groene vingers. En bovendien hadden mijn buren een flinke boom in de tuin staan die mij voldoende sfeer en, niet geheel onbelangrijk, op z’n tijd ook wat schaduw bood.
De vorige eigenaar had een ruime aanbouw geplaatst met twee lichtkoepels in het dak. Deze heerlijk lichte ruimte was direct mijn favoriete plek in huis. De daaraan grenzende tuin was op een stukje kunstgras na volledig betegeld. Wel wat saai, maar op dat moment perfect voor mijn niet zo groene vingers. En bovendien hadden mijn buren een flinke boom in de tuin staan die mij voldoende sfeer en, niet geheel onbelangrijk, op z’n tijd ook wat schaduw bood.
Een half jaar na de verhuizing brak de herfstperiode aan
Op een dag begon het vroeg in de ochtend hard te stormen en regenen. Stormen kregen toentertijd nog geen naam. Maar om je een beeld te geven: het was er eentje in de categorie volgelopen fietstunnels en rubberbootjes op straat. Vol verbazing keek ik uit mijn raam. De achtertuin was deels overstroomd, maar doordat deze gedeeltelijk schuin afliep was er geen nood aan de man. Althans, dat dacht ik. Totdat ik de regen binnen verdacht goed hoorde. En ik tot overmaat van ramp natte sokken aanhad… Ineens zag ik het: het halve plafond van de uitbouw was doorweekt en de regendruppels lanceerden driftig op mijn nieuwe houten vloer. De paniek sloeg direct toe. 'Wat nu, wat moet ik doen', dacht ik.
Ik verzamelde pannen, emmers en handdoeken om de schade binnen te beperken
Mijn vriend stuurde ik het dak op om de mogelijke oorzaak van dit alles te achterhalen. Eenmaal aangekomen op het dak zag hij direct wat er gaande was. Het boldraadrooster lag compleet doelloos 1 meter van de regenpijp vandaan. De pijp zat tot de nok toe verstopt met rommel en bladeren van de boom van de buren. En door de opstaande rand stond er inmiddels meer dan 10 centimeter water op mijn platte dak. Of moet ik zwembad zeggen...?
Gewapend met regenlaarzen en de douchetrekker ging mijn vriend eerst de verstopping en daarna het ongewenste peuterzwembad op het dak te lijf. Hij kwam als winnaar uit de strijd. Het druppelorkest in mijn lievelingskamer klonk steeds zachter. En mijn pannen en emmers werden niet meer gevuld. Probleem opgelost, tot zover.
Gewapend met regenlaarzen en de douchetrekker ging mijn vriend eerst de verstopping en daarna het ongewenste peuterzwembad op het dak te lijf. Hij kwam als winnaar uit de strijd. Het druppelorkest in mijn lievelingskamer klonk steeds zachter. En mijn pannen en emmers werden niet meer gevuld. Probleem opgelost, tot zover.
De vloer was gered, maar het plafond niet: ik was bang voor een flinke kostenpost
De gevolgschade aan het plafond was gelukkig verzekerd. Maar de kosten die voortkwamen uit achterstallig onderhoud aan het dak helaas niet. Wonder boven wonder bleek er niets stuk aan het dak zelf. En was het enkel de aanhechting van de ondergelopen koepelramen die de hoeveelheid water en de druk hiervan niet aankon. Gelukkig was dit de eerste en de laatste keer.
Door schade en schande wijs geworden, weet ik nu heel goed wat me te doen staat in de herfst. Geen ongewenste zwembadtaferelen en natte sokken meer voor mij. Maar controleren en schoonhouden die platte daken, regenpijpen en dakgoten.
