"Groen en duurzaam leven hoeft écht niet vervelend te zijn"

De één is op wasbare luiers voor zijn dochtertje overgestapt. De ander eet doordeweeks steevast geen vlees meer. En samen verzochten ze hun werkgever een boom aan te planten om het post-itgebruik op kantoor te compenseren. Sietse Radstake en Evert Hilhorst zijn goed op weg om zowel thuis als op kantoor ‘groener’ te leven en hebben er lol in. Maar ze zijn er nog lang niet, vinden ze zelf. Sietse: “Er zijn altijd dingen die beter kunnen. Die conferentie in Amerika bijvoorbeeld, waar we een weekje waren. Al was het nóg zo de moeite waard, ik zou nu niet meer gaan.” Evert: “Ja, dat was eigenlijk belachelijk! We hebben het idee om naar de VS te gaan nog zelf geopperd ook!"

Sietse en Evert zijn collega’s bij het Tilburgse bureau Freshheads. Beiden hebben ze het gevoel verantwoordelijkheid voor het milieu te dragen en vinden het leuk om groener leven in hun dagelijks leven te integreren. Daarin hebben ze elkaar dan ook gevonden. Sietse: “Vorige week nog stuurde ik Evert een link door naar een nieuw rapport over hoe groen de verschillende energieleveranciers eigenlijk zijn. Dat doen we gewoon in de avonduren. En in ons enthousiasme hadden we het er vervolgens ook met collega’s over. We hebben er al eentje zo ver dat ‘ie gaat overstappen van energiemaatschappij. We voeren zelf veranderingen door, maar inspireren ook graag anderen.”

Milieubewust leven is erg belangrijk voor de mannen. Ook hun families en gezinnen zijn betrokken, zo blijkt. Evert bijvoorbeeld komt uit een echte slagersfamilie. “Er is een punt gekomen waarop we elkaar zijn gaan inspireren om beter met het milieu om te gaan. Zo zijn we allemaal minder vlees gaan eten. En mijn zus stuurde laatst een berichtje over een nieuwe margarine zonder palmolie. Mijn ouders kopen die dan, ik koop ‘m, zij koopt ‘m. We stimuleren elkaar in het maken van andere keuzes. Ik vind het fijn om op die manier mijn steentje bij te dragen. En die margarine bijvoorbeeld is niet eens veel duurder dan onze vroegere variant. In tegenstelling tot wat mensen soms denken hoef je op veel vlakken helemaal niet in te leveren om goede keuzes te maken.”

Sietse en Evert hebben deze stickers opgeplakt om hun collega's op ludieke manier met hun neus op de feiten te drukken. En het werkt!

Dat groener leven hoeft dus niet per definitie lastig te zijn. Volgens Evert zijn veel aanpassingen juist logischer. “Je moet er alleen even bij stilstaan en de moeite nemen om je erin te verdiepen. Het is bijvoorbeeld niet normaal om met 6 personen in hetzelfde aantal auto’s ergens naartoe te rijden. Dat is gewoon zonde. En duurder en vaak nog minder gezellig ook!” Sietse: “Daarom dienden wij vorig jaar ook dat verzoek in om onze braintstormpost-its te compenseren door een boom te planten; het was gewoon logisch om te doen. We kunnen niet alleen maar blijven consumeren. Freshheads overtuigen kostte dan ook weinig moeite.” Evert: “Al valt er op kantoor ook nog voldoende te verbeteren hoor; kijk maar naar het enkel glas…”, zo stelt hij, wijzend op het kantoorraam. “Maar er zijn al plannen om het pand groener te maken. Dat scheelt in stookkosten, is milieuvriendelijker en is comfortabeler. Groener, slim én prettig dus!

Sietse heeft een benzineauto voor de deur staan, maar gebruikt ‘m enkel voor familiebezoeken aan diegenen die moeilijker per openbaar vervoer te bereiken zijn, zo legt hij uit. Naar zijn werk reist hij per trein. Evert heeft geen auto; “Ik heb ‘m niet nodig, want ik kan ook reizen per trein en fiets. Of ik loop. Daarbij word ik ook chagrijnig van autoverkeer. En als ik er écht een nodig heb, leen of huur ik er een. Mijn vriendin komt uit een gezin met drie kinderen en zij hebben nooit een auto gehad. Ook daar is het allemaal goed gekomen. Ik bedoel maar… Het is volgens mij vaak meer de verwachting die mensen hebben, dan dat leven zonder auto écht onmogelijk is. We zijn wat dat betreft overigens niet dogmatisch hoor. Misschien blijkt het na de komst van ons kind wel ontzettend onhandig te zijn zonder auto. Ik sluit niet uit dat we er dan alsnog één aanschaffen.”

Over de wegwerpverpakkingen in supermarkten is Sietse wel redelijk rechtlijnig: “Het is gewoon niet normaal dat we naar de supermarkt gaan, daar iets uit het schap halen en een deel ervan ongegeneerd weer weggooien. Al wordt het ons als consument ook best moeilijk gemaakt hoor”, stelt hij. “Zo wilde ik afgelopen week een verpakkingsvrije zoete aardappel kopen, maar had ik enkel keuze tussen een exemplaar uit China of een uit Egypte. Meer seizoensgroenten of producten van de lokale boer eten zou natuurlijk beter zijn; een mooi streven voor de toekomst.” Voor nu is hij vaak met eigen bakjes op de markt te vinden. “Dat scheelt een hoop afval dat eigenlijk puur voor vervoer gemaakt is.

Niet alleen het boodschappen doen frustreert zo nu en dan. Evert kan zich ook opwinden over het ontwerp van alledaagse dingen. “Wij hebben bijvoorbeeld een keer een espressomachine gekregen. Als je ziet wat een afvalstroom die cupjes produceren; schandalig gewoon! Als je iets ontwerpt, moet je ook nadenken over wat er gebeurt met de shit die je achterlaat. Met een espressomachine kan iedereen zijn eigen koffiesmaak kiezen, dus dat is een oplossing voor een ‘probleem’. Maar je creëert er een heel nieuw probleem door. Ik vraag me dan toch af wat we er per saldo écht mee oplossen…” En terwijl Evert over die frustratie vertelt, stelt hij Sietse meteen van een handig milieu-nieuwtje op de hoogte. “Dat had ik nog niet verteld”, roept hij enthousiast. “Bij IKEA verkopen ze nu composteerbare koffiecups. Ik heb ze meegenomen om te testen.”

Sietse kreeg vorig jaar een dochtertje. Ook wat dat betreft maakt hij heel bewust groene keuzes. “Kledingbeurzen hebben een beetje een suf imago, maar daar kun je superleuke gedragen kleding kopen. En sinds begin dit jaar gebruiken we wasbare luiers. Want toen ik merkte hoe vaak ik met zakken vol wegwerpexemplaren naar onze vuilcontainer moest, besefte ik pas goed hoe onlogisch het gebruik van die dingen eigenlijk is."

"En dat is echt niet zo vreselijk als sommige mensen denken”, voegt hij eraan toe. “Als het nou het lappen vouwen was zoals vroeger, dan weet ik niet of ik eraan begonnen was. Maar wat mensen misschien niet weten, is dat het net ‘gewone’ luiers zijn. Het enige verschil is dat het elastiek en de sluiting van een veel betere kwaliteit zijn, omdat de luiers gemaakt zijn om veel langer mee te gaan. Het is dus financieel erg aantrekkelijk, maar het maakt ook meteen dat de herbruikbare varianten veel fijner zijn in het gebruik. Eigenlijk gewoon een veel logischere keuze dan de wegwerpvariant dus. Het mes snijdt aan twee kanten. Dat is op groen gebied overigens vaak zo. Denk maar aan zonnepanelen."

Ook Evert is zeer recent vader geworden. Ook hij wil het ouderschap ‘groener’ aanpakken. “Door Sietses enthousiasme hebben wij al een tijdje een proefpakketje herbruikbare luiers klaarliggen. Daarnaast hebben we bij kleding heel erg op eco-labels gelet. En we hebben het een en ander tweedehands aangeschaft.” Een kind hoeft volgens hem dan ook niet per definitie niet-milieuvriendelijk te zijn. “De samenleving is ingericht met wegwerpluiers, het kind moet eten dus hoppa een stuk vlees op het bord, dat soort dingen. Maar als je dat wat aanpast, dan hoeft een kind lang niet zo’n grote impact te hebben.”

Sietse heeft zijn vluchten inmiddels allemaal gecompenseerd, brengt kapotte spullen voor een tweede ronde naar een repair café, draagt winkels als de Action en Primark geen warm hart toe en gebruikt waar mogelijk zijn fiets. Evert krijgt binnenkort een groen dak, heeft zijn tuin vergroend, gaat vaker met de trein op vakantie en wil het liefst ook in het weekend qua vlees minderen. Al klinkt een en ander al aardig groen, ze zien zelf nog voldoende ruimte voor verbetering. Evert: “Ik koop ook nog wel eens een plastic flesje op het station of vergeet mijn herbruikbare beker, waardoor ik uiteindelijk toch nog koffie uit een wegwerpbeker moet drinken.” Sietse vult aan: “Ik zou mijn benzineauto nog weg kunnen doen en nog meer verpakkingsvrij kunnen kopen. Én ik vind het lastig als ik bijvoorbeeld kleding koop. Ik wil niet álles vanuit die groene gedachte kopen. Ik probeer als ik meerdere items aanschaf altijd in ieder geval één milieubewust item te kiezen."

"Wij zijn gewoon ook niet heilig”, stelt Evert. “Ik vind dat trouwens wel vaak een giftige discussie: ‘Ja, maar je doet dit wel of dit niet’. Waardeloos. Wij doen ook maar gewoon ons best. Om dan juist op de punten te wijzen die nog niet goed gaan…” 

Daarnaast wordt er naar Everts smaak in het algemeen iets te veel gesproken over wat er niet meer mag of wat niet goed is; niet over de positieve kanten van groener leven. “Ik vind het vaak een hele pessimistische manier van de zaken benaderen. Eigenlijk zijn er voornamelijk heel veel dingen die juister fijn zijn. De besparingen bijvoorbeeld, lekkere vegetarische recepten of als ik groenten geweckt heb die ik anders weg had moeten gooien. En elektrisch rijden is ook zo’n voorbeeld; dat is toch te gek! Dan zijn we mooi ook van die stank af!"

Om die positiviteit erin te houden, tot slot een klein lijstje met initiatieven en ideeën waar Sietse en Evert ook erg enthousiast van worden:

• CO2-certificaten kopen
  Je koopt uitstootrecht en zorgt daarmee dat er minder rechten overblijven voor bedrijven. Want het recht dat jij koopt, kan een ander niet gebruiken, zo is de gedachte.
• ‘Hoe gaan we dit uitleggen’ van Jelmer Mommers
  Een tip van Evert; een positief en inspirerend boek over hoe je jouw steentje bij kunt dragen.
• Provenance
  Deze start-up brengt alle grondstoffen van producten in kaart, tot het schaap die aan de wieg van jouw trui stond aan toe.
• Fietssnelweg tussen Tilburg en Waalwijk
• Treinreis naar Italië
  Volgens Evert een ‘hele chille reis’, dwars door de Alpen. En met een 1e klas treinkaartje is het slecht ietsje duurder dan vliegen. Je kunt de afstand in één dag afleggen, maar dan ben je wel gaar, zo laat hij weten. Dus een tussenstop is aan te raden.
• Oude techniek als messen slijpen
  Je hoeft op die manier slechts één keer een goed mes aan te schaffen en kunt er de rest van je leven mee uit de voeten. Zo gebruikt Evert nog steeds het slagersmes dat hij ooit van zijn vader kreeg.